Wie een ijskoud moment uit de geschiedenis benoemt, zegt al snel Willem Barentsz. En wie Barentsz zegt, zegt al spoedig IJsbeer. De ijsbeer die werd gedood bij een tot dan toe nog onbekend eiland, dat W. Barentsz omdoopte in Beren-eiland.
Maar bovenal de ijsberen die de manschappen belaagden rond het Behouden Huys op Nova Zembla. Opgebouwd uit de wrakstukken van zijn schip De Windhond, was het Behouden Huys voor Willem Barentsz en zijn bemanning het toevluchtsoord geworden. Onder het ingescheepte proviand, bevonden zich enkele vaten bier. Ondanks dat deze tonnen geknapt waren door het bevroren goed, probeerden de overwinteraars dit bier te nuttigen alvorens het te ontdooien bij de haard.
Jammer genoeg, omschreef men het bier als “gantsch crachteloos ende smaekeloos”. Het was november, de zon verdween voor een lange tijd en zelfs de klok stond stil door de erbarmelijke omstandigheden.
Zoals eenieder zijn we bekend met de afloop van dit koude verhaal uit de Nederlandsche geschiedenis.
In 1871 werd het Behouden Huys ontdekt. Enkele museale voorwerpen werden meegenomen en verkocht. Maar niet alles werd als verloren of verkocht beschouwd. De natuurelementen brachten een herontdekking naar voren. Na de mislukte actie rond het ontdooien van het bevroren bier, krabbelde men op de achterkant van een ijsberenpels een nieuw recept, om krachtig en echt smaakvol bier te kunnen herroepen. Het brouwen is er nooit van gekomen.
Anno 2012 schijnt er een nieuw zonlicht op het bier-assortiment. Bierbrouwerij De Blauwe IJsbeer ontdekte het unieke recept en na een intensieve periode van verfijning en compositie, ontstond “Weijsbeer”.
